با یاد خدا تنها یاور من

شبانگاه تنهاییم است و شام غریبان ما فرزندان یتیمت رفتی؟

سفر کردی به کلبه ی خاکی ات ....آه !!

خدایا من دوستش داشتم من میخواستم بماند

 من نمی توانم جاده های حسرت بار را به امید ذرات خاک آرامگاهش تحمل کنم .

خدایا صبرم ده!!

خدایا با این کودکان یتیم بی مادر دراین بی پدری چه کنیم ؟ ...

خدایا بُُردی اش به سوی خویشتنت و رد پای خاطراتش را بر کوله بار تنهایی

و غربت من ِ یتیم و مای بی پدر جای گذاشتی .

خدای مهربانم شمع زندگانی اش را به چه بهایی خاموش کردی ؟!! به بهای غربت ما ؟!!

خدایا دلم تنگ وجودش است تنگ لحظه به لحظه ی خاطراتش !!

خدایا من , پدربزرگ را می خواهم قاب عکسی با ربان مشکی نمی خواهم .

خدایا ....!!