همخوانی زیارت ناحیه مقدسه

امام حسین علیه السلام

دوست من سلام

این بار برایت تحفه‌ای از امام زمان را آورده‌ام.

آن عزیز می‌فرماید: هرگاه خواستی حسین علیه السلام را زیارت کنی، بایست و بگو... (زیارت ناحیه مقدسه).

اما من می‌خواهم در این مجموعه، در هر شماره قطعه‌ای از این زیارت را که دریایی از نور و معرفت است برایت بیاورم و البته من چند خطی از نکته‌ای که به ذهنم آمده برای تو خواهم نوشت و تو نیز همین کار را بکن. هرگاه که خواندی بی‌معطلی آنچه برایت پر رنگ شد، از من دریغ نکن. تو نیز برای من بنویسید.

قسمت اول   ؛   قسمت دوم

______________________________

قسمت سوم
أَلسَّلامُ عَلى مُحَمَّد حَبیبِ اللهِ وَ صِفْوَتِهِ ،   سلام بر محمّد محبوبِ خدا و یار مخلص او،

 

أَلسَّلامُ عَلى أَمیرِالْمُؤْمِنینَ عَلِىِّ بْنِ أَبی طالِب الْمَخْصُوصِ بِاُخُوَّتِهِ ،   درود بر فرمانرواى مؤمنان على بن ابیطالب، که برادرىِ رسول خدا به وى اختصاص یافت،

أَلسَّلامُ عَلى فاطِمَةَِ الزَّهْرآءِ ابْنَتِهِ ،   سلام بر فاطمه زهراء دختر رسول الله،

أَلسَّلامُ عَلى أَبی مُحَمَّد الْحَسَنِ وَصِىِّ أَبیهِ وَ خَلیفَتِهِ ،   درود بر حسن بن على وصىّ و جانشین پدرش،

أَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَیْنِ الَّذی سَمَحَتْ نَفْسُهُ بِمُهْجَتِهِ ،   سلام بر حسین که جانش را تقدیم نمود،

أَلسَّلامُ عَلى مَنْ أَطاعَ اللهَ فی سِـرِّهِ وَ عَلانِـیَـتِـهِ ،   سلام بر آن کسى که در نهان و آشکار خدا را اطاعت نمود،

أَلسَّلامُ عَلى مَنْ جَعَلَ اللهُ الشّـِفآءَ فی تُرْبَتِهِ ،   سلام بر آن کسى که خداوند شفا را در خاکِ قبرِ او قرار داد،

أَلسَّلامُ عَلى مَنِ الاِْ جابَـةُ تَحْتَ قُـبَّـتِهِ ،   سلام بر آن کسى که (محلِّ) اجابتِ دعا در زیرِ بارگاه اوست،

أَلسَّلامُ عَلى مَنِ الاَْ ئِـمَّـةُ مِنْ ذُرِّیَّـتِـهِ ،   سلام بر آن کسى که امامان از نسل اویند،

أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ خاتَِمِ الاَْ نْبِیآءِ ،   سلام بر فرزندِ خاتم پیامبران،

أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ سَیِّدِ الاَْوْصِیآءِ ،   سلام بر فرزند سرور جانشینان،

أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ فاطِمَةَِ الزَّهْرآءِ ،   سلام بر فرزند فاطمه زهراء،

أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ خَدیجَةَ الْکُبْرى ،   سلام بر فرزند خدیجه کبرى،

أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ سِدْرَةِ الْمُنْتَهى ،   سلام بر فرزند سدرة المنتهى،

أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ جَنَّةِ الْـمَـأْوى ،   سلام بر فرزند جنّة المأوى،

أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ زَمْـزَمَ وَ الصَّـفا ،   سلام بر فرزند زمزم و صفا،

أَلسَّلامُ عَلَى الْمُرَمَّلِ بِالدِّمآءِ ،   سلام بر آن آغشته به خون،

أَلسَّلامُ عَلَى الْمَهْتُوکِ الْخِبآءِ ،   سلام بر آنکه (حُرمَتِ) خیمه گاهش دریده شد.

 

 

با آنکه خوردن خاک حرام است:

اما حتما دیده‌اید که کام نوزاد را به تربت حسین علیه السلام باز می‌کنند.

و شنیده‌اید که به بیمار، ذره‌ای خاک حسین علیه السلام را خوراندن خوب است.
          *
         
آری، خاک حسین با همه‌ی خاکها تفاوت دارد، حتی زمین کعبه نیز به کربلا نمی‌رسد.

می‌دانی چرا؟

چون آن خاک، روزی به روح حسین علیه السلام تن بود

و مگر می‌شود از خون خدا رنگین نشده باشد؟

و مگر می‌شود شمیم آن را به خود نگرفته باشد؟
*
درست فهمیده‌ای، وقتی نام خدا شفا می‌دهد،

آنگاه که صدا می‌زنی "یا من اسمه دوی"؛ چگونه خون او شفا ندهد؟

درست فهمیده‌ای حسین خون خداست.

و من می‌گویم، حسین را خدا برای شفای جانها فرستاد، او طبیب دل است،

حیف است این اکسیر را خرج مداوای تن کنیم.
          
*

پس، من این لحظه برمی‌خیزم و می‌گویم أَلسَّلامُ عَلى مَنْ جَعَلَ اللهُ الشّـِفآءَ فی تُرْبَتِهِ.

و برای شفای دلم کمی از تربت حسین را به کام می‌گیرم.

سلام من به تو ای آنکه دوای من به نام تو، و به خاک توست!

دلم را برای خودت خوب کن!
*

راستی تو نیز، اگر سینه‌ات تنگ است، برخیز و این اکسیر را نوش کن.

خاطرت تخت که فردا خوبی!

 

 

نوشته شده توسط: حسین عسگری