همخوانی زیارت ناحیه مقدسه
دوست من سلام
این بار برایت تحفهای از امام زمان را آوردهام.
آن عزیز میفرماید: هرگاه خواستی حسین علیه السلام را زیارت کنی، بایست و بگو... (زیارت ناحیه مقدسه).
اما من میخواهم در این مجموعه، در هر شماره قطعهای از این زیارت را که دریایی از نور و معرفت است برایت بیاورم و البته من چند خطی از نکتهای که به ذهنم آمده برای تو خواهم نوشت و تو نیز همین کار را بکن. هرگاه که خواندی بیمعطلی آنچه برایت پر رنگ شد، از من دریغ نکن. تو نیز برای من بنویسید.
______________________________
قسمت سوم
أَلسَّلامُ عَلى مُحَمَّد حَبیبِ اللهِ وَ صِفْوَتِهِ ، سلام بر محمّد محبوبِ خدا و یار مخلص او،
أَلسَّلامُ عَلى أَمیرِالْمُؤْمِنینَ عَلِىِّ بْنِ أَبی طالِب الْمَخْصُوصِ بِاُخُوَّتِهِ ، درود بر فرمانرواى مؤمنان على بن ابیطالب، که برادرىِ رسول خدا به وى اختصاص یافت،
أَلسَّلامُ عَلى فاطِمَةَِ الزَّهْرآءِ ابْنَتِهِ ، سلام بر فاطمه زهراء دختر رسول الله،
أَلسَّلامُ عَلى أَبی مُحَمَّد الْحَسَنِ وَصِىِّ أَبیهِ وَ خَلیفَتِهِ ، درود بر حسن بن على وصىّ و جانشین پدرش،
أَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَیْنِ الَّذی سَمَحَتْ نَفْسُهُ بِمُهْجَتِهِ ، سلام بر حسین که جانش را تقدیم نمود،
أَلسَّلامُ عَلى مَنْ أَطاعَ اللهَ فی سِـرِّهِ وَ عَلانِـیَـتِـهِ ، سلام بر آن کسى که در نهان و آشکار خدا را اطاعت نمود،
أَلسَّلامُ عَلى مَنْ جَعَلَ اللهُ الشّـِفآءَ فی تُرْبَتِهِ ، سلام بر آن کسى که خداوند شفا را در خاکِ قبرِ او قرار داد،
أَلسَّلامُ عَلى مَنِ الاِْ جابَـةُ تَحْتَ قُـبَّـتِهِ ، سلام بر آن کسى که (محلِّ) اجابتِ دعا در زیرِ بارگاه اوست،
أَلسَّلامُ عَلى مَنِ الاَْ ئِـمَّـةُ مِنْ ذُرِّیَّـتِـهِ ، سلام بر آن کسى که امامان از نسل اویند،
أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ خاتَِمِ الاَْ نْبِیآءِ ، سلام بر فرزندِ خاتم پیامبران،
أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ سَیِّدِ الاَْوْصِیآءِ ، سلام بر فرزند سرور جانشینان،
أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ فاطِمَةَِ الزَّهْرآءِ ، سلام بر فرزند فاطمه زهراء،
أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ خَدیجَةَ الْکُبْرى ، سلام بر فرزند خدیجه کبرى،
أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ سِدْرَةِ الْمُنْتَهى ، سلام بر فرزند سدرة المنتهى،
أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ جَنَّةِ الْـمَـأْوى ، سلام بر فرزند جنّة المأوى،
أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ زَمْـزَمَ وَ الصَّـفا ، سلام بر فرزند زمزم و صفا،
أَلسَّلامُ عَلَى الْمُرَمَّلِ بِالدِّمآءِ ، سلام بر آن آغشته به خون،
أَلسَّلامُ عَلَى الْمَهْتُوکِ الْخِبآءِ ، سلام بر آنکه (حُرمَتِ) خیمه گاهش دریده شد.
با آنکه خوردن خاک حرام است:
اما حتما دیدهاید که کام نوزاد را به تربت حسین علیه السلام باز میکنند.
و شنیدهاید که به بیمار، ذرهای خاک حسین علیه السلام را خوراندن خوب است.
*
آری، خاک حسین با همهی خاکها تفاوت دارد، حتی زمین کعبه نیز به کربلا نمیرسد.
میدانی چرا؟
چون آن خاک، روزی به روح حسین علیه السلام تن بود
و مگر میشود از خون خدا رنگین نشده باشد؟
و مگر میشود شمیم آن را به خود نگرفته باشد؟
*
درست فهمیدهای، وقتی نام خدا شفا میدهد،
آنگاه که صدا میزنی "یا من اسمه دوی"؛ چگونه خون او شفا ندهد؟
درست فهمیدهای حسین خون خداست.
و من میگویم، حسین را خدا برای شفای جانها فرستاد، او طبیب دل است،
حیف است این اکسیر را خرج مداوای تن کنیم.
*
پس، من این لحظه برمیخیزم و میگویم أَلسَّلامُ عَلى مَنْ جَعَلَ اللهُ الشّـِفآءَ فی تُرْبَتِهِ.
و برای شفای دلم کمی از تربت حسین را به کام میگیرم.
سلام من به تو ای آنکه دوای من به نام تو، و به خاک توست!
دلم را برای خودت خوب کن!
*
راستی تو نیز، اگر سینهات تنگ است، برخیز و این اکسیر را نوش کن.
خاطرت تخت که فردا خوبی!
نوشته شده توسط: حسین عسگری